Naukowcy z Uniwersytetu w Bristolu odkryli dowody na to, że żyrafy są gatunkiem bardzo złożonym społecznie.
Tradycyjnie uważano, że żyrafy mają niewielką lub żadną strukturę społeczną, a jedynie przelotne, słabe relacje. Jednak w ciągu ostatnich dziesięciu lat badania wykazały, że organizacja społeczna żyraf jest znacznie bardziej zaawansowana niż kiedyś sądzono.
W artykule opublikowanym w czasopiśmie Mammal Review, Zoe Muller z Bristol’s School of Biological Sciences wykazała, że żyrafy spędzają do 30% swojego życia w stanie poreprodukcyjnym. Jest to porównywalne z innymi gatunkami o bardzo złożonych strukturach społecznych i opieką kooperacyjną, takimi jak słonie i orki, które spędzają odpowiednio 23% i 35% swojego życia w stanie poreprodukcyjnym. U tych gatunków wykazano, że obecność samic po menopauzie zapewnia korzyści w przeżyciu spokrewnionemu potomstwu. U ssaków – a także ludzi – jest to znane jako „hipoteza babci”, która sugeruje, że samice żyją długo po menopauzie, aby mogły pomóc wychowywać kolejne pokolenia potomstwa, zapewniając w ten sposób zachowanie swoich genów. Naukowcy sugerują, że obecność dorosłych żyraf po okresie rozrodu może również funkcjonować w ten sam sposób, i wspierają twierdzenie autora, że żyrafy prawdopodobnie będą angażować się we wspólne rodzicielstwo i przyczyniać się do wspólnej opieki rodzicielskiej spokrewnionych krewnych.
Muller powiedziała: „Zdumiewa mnie, że tak duży, kultowy i charyzmatyczny gatunek afrykański był przez tak długi czas niedoceniany.” Ten artykuł zestawia wszystkie dowody sugerujące, że żyrafy są w rzeczywistości bardzo złożonym gatunkiem społecznym, o skomplikowanym i wysoce funkcjonalnym systemie społecznym, potencjalnie porównywalnym do słoni, waleni i szympansów.
„Mam nadzieję, że to badanie nakreśli linię na piasku, od której dalej, żyrafy będą uważane za inteligentne ssaki żyjące w grupie, które wyewoluowały w bardzo udane i złożone społeczeństwa, co ułatwiło im przetrwanie w trudnych, pełnych drapieżników ekosystemach ”.
Aby naukowcy mogli rozpoznać żyrafy jako gatunek złożony społecznie, Muller zasugerowała osiem kluczowych obszarów przyszłych badań, w tym potrzebę zrozumienia roli, jaką starsi, poreprodukcyjni dorośli odgrywają w społeczeństwie i jakie korzyści w zakresie sprawności przynoszą dla przetrwania grupy.
Muller dodała: „Uznanie, że żyrafy mają złożony system współpracy społecznej i żyją w społeczeństwach matrylinearnych, pogłębi nasze zrozumienie ich ekologii behawioralnej i potrzeb ochrony.”
„Środki ochronne będą skuteczniejsze, jeśli będziemy mieli dokładne zrozumienie ekologii behawioralnej gatunku. Jeśli postrzegamy żyrafy jako gatunek wysoce złożony społecznie, podnosi to również ich „status” w kierunku bycia bardziej złożonym i inteligentnym ssakiem, który jest coraz bardziej wartościowy ochrony.”
