Narażenie na antybiotyki w macicy lub po urodzeniu może prowadzić do zaburzeń mózgu w późniejszym dzieciństwie, mówi badacz Rutgers.
Według badacza z Rutgers narażenie na antybiotyk we wczesnym okresie życia może zmienić rozwój ludzkiego mózgu w obszarach odpowiedzialnych za funkcje poznawcze i emocjonalne.
Badania laboratoryjne, opublikowane w czasopiśmie iScience, sugerują, że penicylina zmienia mikrobiom — biliony pożytecznych mikroorganizmów żyjących w naszych ciałach i na nich — a także ekspresję genów, która pozwala komórkom reagować na zmieniające się środowisko w kluczowych obszarach rozwijających się w mózgu. Odkrycia sugerują ograniczenie powszechnego stosowania antybiotyków lub stosowanie alternatyw, jeśli to możliwe, aby zapobiec problemom neurorozwojowym.
Penicylina i leki pokrewne (takie jak ampicylina i amoksycylina) są najczęściej stosowanymi antybiotykami u dzieci na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych przeciętne dziecko otrzymuje prawie trzy cykle antybiotyków przed ukończeniem 2. roku życia. Podobne lub większe wskaźniki ekspozycji występują w wielu innych krajach.
„Nasza poprzednia praca wykazała, że wystawienie młodych zwierząt na antybiotyki zmienia ich metabolizm i odporność. Trzeci ważny etap rozwoju we wczesnym okresie życia dotyczy mózgu. To badanie jest wstępne, ale pokazuje korelację między zmianą mikrobiomu a zmianami w mózgu, które należy dalej badać” – powiedział główny autor Martin Blaser, dyrektor Centrum Zaawansowanej Biotechnologii i Medycyny w Rutgers.
W badaniu porównano myszy, które były narażone na niskie dawki penicyliny w macicy lub bezpośrednio po urodzeniu, z tymi, które nie były narażone. Odkryto, że myszy, którym podawano penicylinę, doświadczyły istotnych zmian w mikrobiocie jelitowej i zmieniły ekspresję genów w korze czołowej i ciele migdałowatym, dwóch kluczowych obszarach mózgu odpowiedzialnych za rozwój pamięci oraz reakcje lękowe i stresowe.
Coraz więcej dowodów łączy zjawiska w przewodzie pokarmowym z przekazywaniem sygnałów do mózgu, czyli dziedzinę badań znaną jako „oś jelito-mózg”. Jeśli ta ścieżka jest zaburzona, może prowadzić do trwałej zmiany struktury i funkcji mózgu i prawdopodobnie prowadzić do zaburzeń neuropsychiatrycznych lub neurodegeneracyjnych w późniejszym dzieciństwie lub dorosłości.
„Wczesne życie jest krytycznym okresem dla neurorozwoju” – powiedział Blaser. „W ostatnich dziesięcioleciach nastąpił wzrost częstości występowania zaburzeń neurorozwojowych u dzieci, w tym zaburzeń ze spektrum autyzmu, zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i trudności w uczeniu się. Chociaż zwiększona świadomość i diagnoza są prawdopodobnie czynnikami przyczyniającymi się, zaburzenia ekspresji genów mózgowych na wczesnym etapie rozwoju również mogą być odpowiedzialne.
Potrzebne są dalsze badania, aby ustalić, czy antybiotyki bezpośrednio wpływają na rozwój mózgu, czy też cząsteczki z mikrobiomu, które przemieszczają się do mózgu, zaburzają aktywność genów i powodują deficyty poznawcze.
