Najnowsze badania pokazują, że ludzkie komórki mogą zapisywać sekwencje RNA w DNA

Komórki zdolne są do duplikacji DNA do nowego zestawu, który przechodzi do nowo utworzonej komórki .Maszyny tej samej klasy, zwane polimerazami, również budują wiadomości RNA, które są jak notatki skopiowane z centralnego repozytorium przepisów DNA, dzięki czemu można je skuteczniej odczytywać z białek. Ale uważano, że polimerazy działają tylko w jednym kierunku DNA na DNA lub RNA. Zapobiega to przepisaniu wiadomości RNA z powrotem do głównej księgi receptur genomowego DNA. Teraz naukowcy z Thomas Jefferson University dostarczają pierwszego dowodu na to, że segmenty RNA można wpisać z powrotem do DNA, co potencjalnie podważa centralny dogmat biologii i może mieć szerokie implikacje wpływające na wiele jej dziedzin.

„Badania te otwierają drzwi do wielu innych badań, które pomogą nam zrozumieć znaczenie mechanizmu przekształcania wiadomości RNA w DNA w naszych własnych komórkach” – mówi dr Richard Pomerantz, profesor biochemii i biologii molekularnej na Uniwersytecie Thomasa Jeffersona. „Fakt, że ludzka polimeraza może przeprowadzać taki mechanizm i to z wysoką wydajnością, rodzi wiele pyta”. Na przykład odkrycie to sugeruje, że wiadomości RNA można wykorzystać jako szablony do naprawy lub przepisywania genomowego DNA.

Badania zostały opublikowane 11 czerwca w czasopiśmie Science Advances.

Zespół pod przewodnictwem dr Pomerantza rozpoczął od zbadania jednej bardzo niezwykłej polimerazy, zwanej polimerazą teta (POLQ). Pośród 14 polimeraz DNA w komórkach ssaków tylko trzy wykonują większość pracy polegającej na powielaniu całego genomu w celu przygotowania do podziału komórki. Pozostałe 11 jest głównie zaangażowanych w wykrywanie i naprawę w przypadku pęknięcia lub błędu w niciach DNA. Polimeraza teta naprawia DNA, ale jest bardzo podatna na błędy i powoduje wiele błędów lub mutacji. Naukowcy zauważyli zatem, że niektóre ze „złych” właściwości polimerazy teta były wspólne z inną maszyną komórkową, choć bardziej powszechną u wirusów – odwrotną transkryptazą. Podobnie jak polimeraza teta, odwrotna transkryptaza HIV działa jak polimeraza DNA, ale może również wiązać RNA i odczytywać RNA z powrotem do nici DNA.

W serii eksperymentów naukowcy przetestowali polimerazę teta przeciwko odwrotnej transkryptazie wirusa HIV, która jest jedną z najlepiej zbadanych tego typu. Wykazali, że polimeraza teta była zdolna do przekształcania wiadomości RNA w DNA, co robiła, podobnie jak odwrotna transkryptaza HIV, i że faktycznie wykonała lepszą pracę niż przy duplikowaniu DNA do DNA. Polimeraza teta była bardziej wydajna i wprowadzała mniej błędów podczas używania szablonu RNA do pisania nowych danych DNA niż podczas duplikacji DNA w DNA, co sugeruje, że ta funkcja może być jej głównym celem w komórce.

Grupa współpracowała z laboratorium dr Xiaojiang S. Chen w USC i wykorzystała krystalografię rentgenowską do zdefiniowania struktury i odkryła, że ​​ta cząsteczka była w stanie zmienić kształt, aby pomieścić bardziej masywną cząsteczkę RNA – wyczyn wyjątkowy wśród polimeraz.

„Nasze badania sugerują, że główną funkcją polimerazy teta jest działanie jako odwrotna transkryptaza” – mówi dr Pomerantz. „W zdrowych komórkach celem tej cząsteczki może być naprawa DNA za pośrednictwem RNA. W niezdrowych komórkach, takich jak komórki rakowe, polimeraza teta ulega silnej ekspresji i promuje wzrost komórek rakowych oraz lekooporność. Aktywność polimerazy teta na RNA przyczynia się do naprawy DNA i proliferacji komórek rakowych”.

Share