Światło słoneczne mogło pomóc w usunięciu nawet 17 procent ropy, która wyciekła z powierzchni Zatoki Meksykańskiej po wycieku Deepwater Horizon w 2010 roku. Oznacza to, że światło słoneczne odgrywa większą rolę w usuwaniu takich wycieków, niż wcześniej sądzono, naukowcy sugerują, 16 lutego w Science Advances.
Kiedy światło słoneczne pada na rozlany olej w morzu, może rozpocząć łańcuch reakcji chemicznych, przekształcając olej w nowe związki. Niektóre z tych reakcji mogą zwiększyć łatwość rozpuszczania się oleju w wodzie, co nazywa się fotorozpuszczaniem. Jednak niewiele jest danych na temat tego, jaka część oleju staje się rozpuszczalna w wodzie.
Aby to ocenić, chemicy środowisk Danielle Haas Freeman i Collin Ward, obaj z Woods Hole Oceanographic Institution w Massachusetts, umieścili próbki oleju Macondo z wycieku Deepwater Horizon na szklanych dyskach i napromieniowali je światłem za pomocą diod LED, które emitują fale o długości światła słonecznego. Następnie duet przeanalizował chemicznie napromieniowany olej, aby zobaczyć, ile przekształciło się w rozpuszczony węgiel organiczny.
Naukowcy odkryli, że najważniejszymi czynnikami fotorozpuszczania była grubość warstwy i długość fali światła. Fale o większej długości (w kierunku czerwonego końca widma) rozpuszczały mniej oleju, prawdopodobnie dlatego, że są one łatwiej rozpraszane przez wodę niż fale o mniejszej długości. Nie było tak ważne, jak długo olej był wystawiony na działanie światła.
Chociaż zespół nie testował konkretnie różnic sezonowych lub szerokości geograficznej, symulacje komputerowe oparte na danych laboratoryjnych sugerują, że te czynniki, a także skład chemiczny oleju, również mają znaczenie.
Naukowcy szacują, że napromieniowanie pomogło rozpuścić od 3 do 17 procent powierzchniowej ropy naftowej z wycieku Deepwater Horizon, co jest porównywalne z procesami takimi jak parowanie i osiadanie na liniach brzegowych. Jednak wpływ związków wytwarzanych przez światło słoneczne na ekosystemy morskie nie jest jeszcze znany.
