Ludzkie ciało nie radzi sobie z nadmiernym ciepłem. Procesy, które utrzymują nas przy życiu, działają najlepiej w określonym przedziale temperatur. To zazwyczaj od około 36 ° do 37 ° Celsjusza (96,8 ° do 98,6 ° Fahrenheita), w zależności od osoby.
Jeśli czyjaś temperatura ciała wzrasta, „podstawową reakcją organizmu na ciepło jest próba pozbycia się go” – wyjaśnia Jonathan Samet. Jest on dziekanem Colorado School of Public Health w Aurora. Aby pozbyć się nadmiaru ciepła, naczynia krwionośne w skórze rozszerzają się. W tym samym czasie serce zaczyna bić szybciej. Dzięki temu przepływ krwi jest kierowany do skóry. Tam krew może uwolnić ciepło, aby się ochłodzić. W międzyczasie zaczyna się pocić, aby ochłodzić skórę.
Kiedy ludzie raz po raz doświadczają wysokich temperatur, ich ciała mogą lepiej odprowadzać nadmiar ciepła. Dlatego ktoś może przenieść się z zimnej Minnesoty na parną Florydę i przyzwyczaić się do wyższej temperatury i wilgotności.
Ale istnieje granica tego, jak bardzo ciało może się dostosować. Limit ten zależy od stanu zdrowia danej osoby, a także temperatury i wilgotności na zewnątrz. Jeśli temperatura na zewnątrz jest wyższa niż temperatura ciała, krew na skórze nie uwolni ciepła. A tam, gdzie wilgotność jest wysoka, pocenie się nie chłodzi skóry. To dlatego, że pot nie może wyparować. W 2008 roku dwóch naukowców zasugerowało, że ludzie nie mogą dobrze się ochłodzić, jeśli spędzają dłuższy czas w temperaturze mokrego termometru powyżej 35 ° C lub 95 ° F. (Temperatury mokrego termometru to pomiary, które łączą ciepło, wilgotność i inne czynniki .)
Jeśli ciało musi bez przerwy radzić sobie z upałem, to się zużywa. Ludzie mogą odczuwać zmęczenie cieplne, które powoduje osłabienie, zawroty głowy i nudności. Jeśli osoba nadal się nie ochłodzi, może wystąpić udar cieplny. To sygnalizuje, że załamała się zdolność organizmu do regulowania ciepła. Może to pozwolić, aby temperatura ciała wzrosła do 40°C (104°F). Udar cieplny może wywołać drgawki, konwulsje lub śpiączkę. Bez leczenia może nastąpić śmierć.
Nikt nie jest odporny na ciepło. Ale to uderza w niektóre grupy mocniej niż w inne. Osoby starsze są uważane za najbardziej narażone. Jeden powód: mają mniej gruczołów potowych. Ale ich ciała również wolniej reagują na wzrost temperatury. Dzieci również są zagrożone, ponieważ nie rozwinęły w pełni zdolności do regulowania ciepła. A kobiety w ciąży mogą walczyć z powodu wymagań, jakie płód stawia ciału.
Osoby cierpiące na choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca, choroby serca i otyłość, również mogą mieć problemy z chłodzeniem ciała. A ludziom żyjącym w ubóstwie często brakuje klimatyzacji i innych zasobów, które pomogą im pokonać upał.
Wiele osób postrzega upał bardziej jako irytację niż zagrożenie. Ale zmiany klimatyczne, ekstremalne upały i zdrowie ludzkie są ze sobą powiązane. Wraz ze wzrostem temperatury na Ziemi, ekstremalne fale upałów prawdopodobnie staną się bardziej powszechne, zagrażając większej liczbie ludzi.
