Dinozaury nie tylko spędzały lato w wysokiej Arktyce; mogły tam żyć przez cały rok. Taki wniosek płynie z nowych skamieniałości małych dinozaurów.
Setki kości i zębów młodych dinozaurów pojawiły się wzdłuż rzeki Colville na północnej Alasce. Ich szczątki spadły ze skał na odsłoniętych zboczach wzgórz. Te skamieniałości obejmują szczątki siedmiu rodzin dinozaurów. Wśród nich były tyranozaury i hadrozaury. Były też ceratopsydy, znane z rogów i falbanek.
„To najbardziej na północ wysunięte dinozaury [niebędące ptakami], jakie znamy” — mówi Patrick Druckenmiller. Ten paleontolog z Fairbanks pracuje w Muzeum Północy Uniwersytetu Alaski. I oto dlaczego uważa nowe skamieniałości za tak wyjątkowe: pokazują, że niektóre dinozaury nie tylko spędziły część roku na stanowiskach polarnych. Oto dowód, mówi, że te zwierzęta „w rzeczywistości gniazdowały, składały i wysiadywały jaja praktycznie na biegunie północnym”.
Jaja niektórych z tych gatunków musiały być inkubowane przez okres do sześciu miesięcy, jak stwierdzono w jednym z badań z 2017 roku. Pozostawiłoby to niewiele czasu dinozaurom gniazdującym w Arktyce na migrację na południe przed nadejściem zimy. Tak podsumowują Druckenmiller i jego koledzy w raporcie z 24 czerwca w Current Biology. Zauważają, że nawet gdyby rodzice mogli dotrzeć na południe, dzieci miałyby trudności z przetrwaniem takiej wędrówki.
W czasach dinozaurów Arktyka była nieco cieplejsza niż dzisiaj. Około 80 do 60 milionów lat temu roczna temperatura wynosiłaby średnio około 6˚ Celsjusza. To niewiele różni się od dzisiejszej Ottawy, stolicy Kanady. Mimo to zimujące dinozaury musiałyby przetrwać miesiące ciemności, niskich temperatur, a nawet śniegu, zauważa Druckenmiller.
Możliwe, że izolujące pióra pomogły im w walce z zimnem. Gady również mogły mieć pewien stopień stałocieplności. A Druckenmiller spekuluje, że wśród nich roślinożercy mogli zahibernować lub zjeść zgniłą roślinność, gdy w ciągu ciemnych miesięcy trudno było znaleźć świeżą żywność.
Przyznaje, że znalezienie tych małych skamielin dinozaurów dostarczyło więcej pytań niż odpowiedzi. „Otworzyliśmy całą puszkę robaków”.
