Jak wynika z badań, nie możemy oszukać starzenia się i śmierci

Badanie prowadzone przez Fernando Colchero z Uniwersytetu Południowej Danii i Susan Alberts z Duke University w Północnej Karolinie, które obejmowały badaczy z 42 instytucji z 14 krajów, dostarcza nowych informacji na temat teorii starzenia się – „hipoteza niezmiennego tempa starzenia się”, która stwierdza, że każdy gatunek ma względnie stałe tempo starzenia.

„Śmierć człowieka jest nieunikniona. Bez względu na to, ile witamin przyjmujemy, jak zdrowe jest nasze środowisko i ile ćwiczymy, w końcu się starzejemy i umrzemy” – powiedział Fernando Colchero.

Jest ekspertem w zakresie stosowania statystyki i matematyki w biologii populacji oraz profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Południowej Danii.

„Byliśmy w stanie rzucić światło na hipotezę o niezmiennym tempie starzenia się, łącząc nieprzedstawione bogactwo danych i porównując wzorce urodzeń i zgonów w dziewięciu populacjach ludzkich z informacjami z 30 populacji naczelnych innych niż ludzie, w tym goryli, szympansów i pawianów żyjących w dziczy i w ogrodach zoologicznych” – powiedział Colchero.

Aby zbadać tę hipotezę, naukowcy przeanalizowali związek między oczekiwaną długością życia, czyli średnim wiekiem, w którym ludzie umierają w populacji, a równością długości życia, która mierzy koncentrację zgonów w starszym wieku.

Ich wyniki pokazują, że wraz ze wzrostem średniej długości życia rośnie równość długości życia. Tak więc równość długości życia jest bardzo wysoka, gdy większość osób w populacji umiera w mniej więcej tym samym wieku, co obserwuje się we współczesnej Japonii lub Szwecji – czyli około 70 lub 80 lat. Jednak w XIX wieku równość długości życia była bardzo niska w tych samych krajach, ponieważ zgony były mniej skoncentrowane w starszym wieku, co spowodowało również niższą średnią długość życia.

„Oczekiwana długość życia wzrosła dramatycznie i nadal rośnie w wielu częściach świata. Ale to nie dlatego, że spowolniliśmy tempo starzenia się; powodem jest to, że coraz więcej niemowląt, dzieci i młodych ludzi przeżywa, a to podnosi oczekiwania odnośnie przeciętnego przeżycia ” – powiedział Fernando Colchero.

Wcześniejsze badania przeprowadzone przez niektórych autorów badania ujawniły uderzającą prawidłowość między średnią długością życia a równością długości życia wśród ludzkich populacji, od przedindustrialnych krajów europejskich, zbieraczy myśliwych, po nowoczesne kraje uprzemysłowione.

Jednak badając te wzorce wśród naszych najbliższych krewnych, niniejsze badanie pokazuje, że ten wzorzec może być uniwersalny wśród naczelnych, a jednocześnie zapewnia unikalny wgląd w mechanizmy, które go wytwarzają.

„Zaobserwowaliśmy, że nie tylko ludziom, ale także innym gatunkom naczelnych wystawionym na działanie różnych środowisk, udaje się żyć dłużej dzięki zmniejszeniu śmiertelności niemowląt i młodych. Jednak ten związek utrzymuje się tylko wtedy, gdy zmniejszymy wczesną śmiertelność, a nie przez zmniejszenie tempa starzenia. – powiedział Fernando.

Wykorzystując statystykę i matematykę, autorzy pokazują, że nawet niewielkie zmiany w tempie starzenia sprawią, że populacja, powiedzmy, pawianów będzie zachowywać się demograficznie jak populacja szympansów, a nawet ludzi.

„Nie wszystko stracone” – mówi Fernando Colchero. „Nauka medyczna rozwinęła się w bezprecedensowym tempie, więc być może nauka może osiągnąć to, czego nie mogła osiągnąć ewolucja: zmniejszyć tempo starzenia”.

Prace te były wspierane przez Narodowy Instytut Starzenia, Instytut Badań Demograficznych im. Maxa Plancka oraz Instytut Badań Populacyjnych Uniwersytetu Duke’a.

Share